Στο σημείο αυτό διασταυρώνονται επίσης και οι οδοί Ολυμπίας- Καλαβρύτων και Πάτρας - Τρίπολης όπου σήμερα είναι έδρα του Δήμου Αροανίας.Στην πόλη - κράτος της Αρχαίας Ψωφίδας έζησε, σύμφωνα με τον περίφημο χρησμό του Μαντείου των Δελφών, "ο ευτυχέστερος, όλων των ανθρώπων, ο εκ Ψωφίδος Αγλαός". Φαίνεται έτσι πως η Ψωφίδα ήταν ένας φημισμένος τόπος, μία περίφημη Αρκαδική πόλη, χάρη στα δημόσια κτίρια και τα σπουδαία τείχη, αλλά και το "ευ ζην" των κατοίκων της.

Ο ιστορικός Παυσανίας, ο οποίος την επισκέφθηκε αιώνες αργότερα, σχολιάζοντας τη φήμη για τον Αγλαό, εκφράζει τη δυσπιστία του " Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να είναι για πάντα ευτυχισμένος, αφού ο καθένας στη διάρκεια του βίου του, αναπόφευκτα, θα συναντήσει κάποτε τον πόνο και την οδύνη;"

Όμως ο μύθος, κατά τη γνώμη μας, δεν εκφράζει μόνο την περίπτωση ενός μεμονωμένου ανθρώπου ή γεγονότος. Συνήθως εκφράζει συμβολικά το κλίμα και το πνεύμα ενός τόπου και μιας ολόκληρης εποχής, τον τόπο και τον χρόνο δηλαδή στο ρου της ιστορίας. Ωστόσο κάθε τόπος που αναπτύσσεται, γνωρίζει την ακμή, την παρακμή, την φθορά και την αναγέννηση.

Η Πόλη συνδέεται με το μύθο του Ηρακλή, όταν αυτός σκότωσε τον "Ερυμάνθιο Κάπρο" και κατόπιν, όταν εκτελώντας το 12ο άθλο του διέρχεται από τη Σικελία, σκοτώνει το βασιλιά Έρυκα και φεύγει με την κόρη του "Ψωφίδα" στη Φυγία. Στη Φυγία η Ψωφίδα γεννά δίδυμα τέκνα από τον Ηρακλή, τον Πρόμαχο και τον Εχέφρονα, που γίνονται ηγέτες της Πόλης και μετέπειτα ήρωες των Ψωφιδίων. Κατά αυτήν τη μυθική εκδοχή αρχίζει και η τρίτη δυναστεία των βασιλέων της Ψωφίδας, που συμπίπτει με τη δυναστεία των Ηρακλειδών.

Τα νομίσματα της Ψωφίδας φέρουν πολλές παραστάσεις με τη θεά Άρτεμη και το ελάφι της, το θεό Ερύμανθο, την Πέστροφα του Ερυμάνθου, το κεφάλι της Αθηνάς, τα αρχικά της πόλης ΧΟ,ΧΟ και ένα βελανίδι.