Περιγραφή του Δήμου

Η πιο ονομαστή και αξιόλογη πόλη της Ακρώρειας στην ιστορική ακμή της αρχαίας Ελλάδος ήταν ο Λασιών, από όπου έχει πάρει το όνομα ο νέος Δήμος Λασιώνος. Ο Δήμος Λασιών έχει έδρα το χάνι Πανόπουλο, που βρίσκεται στο κέντρο της κοινότητας Αντρωνίου, και ανήκει στον Νομό Ηλείας.

Ο Δήμος Λασιώνος αποτελείται από τα Δημοτικά Διαμερίσματα Αγίας Τριάδας (Μποκοβίνα), Κακοταρίου, Αγίας Κυριακής (Κέρτιζα), Τσιπιάνων, Κρυόβρυσης (Βερβινή) και Αντρωνίου που είναι το μεγαλύτερο (Κατσαρού, Χάνι Πανόπουλου, Ζαχαρέικα, Σπαρτουλιά). Έχει έκταση 22.950 στρέμματα και πληθυσμό 2.127 κατοίκους.

Τοπική Οικονομία

Ο Δήμος είναι ορεινός και οικονομία του στηρίζεται κυρίως στην κτηνοτροφία με εκτροφή αιγοπροβάτων, αλλά και στην γεωργία. Εξάλλου, φημίζεται για το τοπικό προϊόν φέτα Ολωνού, που παράγεται στο χωριό Κάτω Λάζους του Δ.Δ. Αγίας Τριάδας. Στο ίδιο χωριό γίνεται και η ομώνυμη γιορτή Κάπελης – Φέτας Ολωνού.

Ο τουριστικός τομέας και ειδικότερα ο οικοτουρισμός-αγροτουρισμός δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος. Κατά τα άλλα, η περιοχή έχει σχετικά καλή οδική σύνδεση και εξυπηρετείται με το δημοτικό και νομαρχιακό οδικό δίκτυο

Τουριστικές υποδομές και δραστηριότητες (έργα)

Στο Φαράγγι του Αντρωνίου, το οποίο βρίσκεται 500 περίπου μέτρα χαμηλότερα από το επίπεδο του χωριού, υπάρχει πέρασμα με μια πολύ ωραία διαδρομή που πραγματοποιείται με τα πόδια. Κατά μήκος της διαδρομής υπάρχουν εγκαταλειμμένοι νερόμυλοι, το σπήλαιο με τους σταλακτίτες και διάφορες φυτοκοινωνίες με πλατύφυλλα και αειθαλή δένδρα. Κάθε χρόνο τον Αύγουστο διοργανώνεται το πανελλήνιο πέρασμα του φαραγγιού, με την συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.

Επίσης, συνθήκες Ανεμοπορίας με αλεξίπτωτο πλαγιάς (παραπέντε) προσφέρεται στο Κακοταρέικο ή Σκιαδοβούνι τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω των θερμικών αέριων μαζών που επικρατούν στην περιοχή. Η υψομετρική διαφορά απογείωσης και προσγείωσης φτάνει έως και τα 800 μέτρα. Είναι ιδανικό για μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις, με ρεκόρ που έχει φτάσει τα 50 χιλιόμετρα, σε Πανελλήνιους αγώνες. Η πίστα απογείωσης απέχει 58 χιλιόμετρα από την Πάτρα.

Φυσικά και Πολιτιστικά διαθέσιμα (συγκριτικά πλεονεκτήματα)

Στον Δήμο Λασιώνος, στη θέση Κούτη (Μεγαλοπρεπές Παλιόκαστρο) μεταξύ Κούμανι και Αντρώνι, σήμερα σώζονται ίχνη των τειχών της πόλης –κράτους, που ανακάλυψε πρώτος o Welker το 1842. Στην περιοχή βρέθηκαν επίσης ερείπια κτισμάτων, κομμάτια κιόνων, τάφοι (λέγεται ότι ένας ήταν του Κένταυρου Φόλου), πήλινα αγγεία και ένα αρχαίο νεκροταφείο. Η πόλη υδρευόταν από τις πηγές του Κροϊφύκου και το Καλιμάνι, όπου βρέθηκαν πήλινοι αγωγοί.

Σε ολόκληρη την περιοχή βρίσκονται παντού αρχιτεκτονικά μέλη, θραύσματα επιγραφών, αγάλματα, αγγεία καθώς και μικρά ευρήματα. Επίσης, βρίσκονται διάσπαρτα νομίσματα από πολλές πόλεις της Ελλάδος και των Συρακουσών, (Αλεξανδρινά, Ρωμαϊκά, Κωσταντινάτα κ.α.) λόγω των επισκεπτών, από όλον τον τότε γνωστό κόσμο, των Ολυμπιακών Αγώνων. Στη Φραγκοκρατία φαίνεται πως πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης κτίσθηκε ισχυρός φραγκικός πύργος.

Ο Όμηρος, ο Πολύβιος, ο Στράβωνας, o Παυσανίας, ο Κούρτιος, καθώς και άλλοι περιηγητές, αναφέρουν την Λασίων ως πόλη ή κράτος. Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων συνέδεσε την περιοχή με τους άθλους του Ηρακλή (Ερυμάνθιος Κάπρος), με την θεά Άρτεμη και τις Δρυάδες νύμφες, τους μυθικούς Κενταύρους και τη μητέρα τους, Νεφέλη.

Επίσης, στην περιοχή υπάρχει θαμμένος και ο Πύργος, όπου κάποτε υπήρξε ένας σημαντικός πολιτισμός με σπουδαία ιστορία. Δυστυχώς, οι γεωγράφοι περιηγητές και οι νεότεροι ιστορικοί και αρχαιολόγοι έστρεψαν την προσοχή τους κυρίως στην γειτονική Ολυμπία και την Ήλιδα, αδιαφορώντας τελείως για τις πόλεις της Ακρώρειας.

Τα ποτάμια, οι χαράδρες, οι πηγές, οι καταρράχτες, οι σπηλιές, το άφθονο πράσινο και οι αγραπιδιές, οι κερασιές, οι καστανιές και οι καρυδιές συνθέτουν την φυσική ομορφιά του χωριού Πανόπουλου. Εντυπωσιάζει επίσης με τα όμορφα πετρόχτιστα σπίτια (πολλά φτιαγμένα από Λαγκαδινούς μαστόρους), την πλατεία στο κέντρο του χωριού (δημιούργημα του πρώην προέδρου Β. Παπαντώνη) με τα παραδοσιακά καφενεία γύρω της, το σχολείο φτιαγμένο από δωρεά του Αντρέα Συγγρού σε νεοκλασικό αρχιτεκτονικό ρυθμό, την πέτρινη εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, χτισμένη το 1895, και το Βυζαντινό Ναό των Αγίων Αναργύρων με τις μοναδικές τοιχογραφίες του.

Μια από αυτές τις τοιχογραφίες είναι και ο Άγιος Σκύλος (κυνοκέφαλος Άγιος Χριστόφορος). Αναπαριστά έναν Άγιο με κεφάλι κυνηγόσκυλου (τοτέμ) και σώμα ανθρώπου. Δίπλα του υπάρχει μία άγνωστη, στην ορθόδοξη και την καθολική εκκλησία, αγιογραφία με το τίτλο «Κυνο-βιάρχης». Φαίνεται ότι ο ναός ήταν αρχαίο κοινόβιο ή εκτροφείο σκύλων, οι οποίοι εξασφαλίζοντας τροφή στους κατοίκους, τους αγιοποίησαν. Πιθανότατα όμως μπορεί να χτίστηκε πάνω σε προϋπάρχοντα ναό, σε αρχαίο νεκροταφείο. Θαυμαστή είναι όμως και η εικόνα των Αγίων Αναργύρων που φιλοτεχνήθηκε το 1830

Το Φαράγγι του Αντρωνίου βρίσκεται 500 περίπου μέτρα χαμηλότερα από το επίπεδο του χωριού. Περικλείεται από τις δυο επιβλητικές και απότομες χαράδρες που τις διασχίζουν ο Ομειρικός Σελλήεις από την μία και το παλιοπόταμο από την άλλη. Στην πλούσια πανίδα του Φαραγγιού ανήκουν πολλά είδη πουλιών και ζώων. Από ορνιθολογική άποψη, η περιοχή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον κυρίως λόγω του χρυσαετού και του λευκονώτη. Τα περισσότερα είδη ζώων και πουλιών της περιοχής προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες. Πριν 50 χρόνια υπήρχαν ακόμη αγριόχοιροι, ζαρκάδια και ελάφια. Εδώ κυνηγούσε ο Ξενοφώντας, όταν ήταν εξόριστος στο Σκιλλούντα (Ξενοφ. Ανάβ.5,3,8-11).

Επίσης σημαντικά αξιοθέατα είναι:

• Το μυκηναϊκό νεκροταφείο 50 θαλαμοειδών ταφών στη θέση Παλιομποκοβίνα στα σύνορα Αντρωνίου (Χάνι Πανόπουλου) και Μποκοβίνας Αγ.Τριάδος).
• Το σπήλαιο με τους σταλακτίτες πάνω από το ποτάμι στην διαδρομή για το φαράγγι του Αντρωνίου αγνώστου ηλικίας.
• Το σπήλαιο - θέατρο του Αμαρκιανού, ηλικίας 500.000 ετών στην Κερτίζα, στα σύνορα με τα Τσίπιανα. Από το θόλο του κρέμονται σταλαχτίτες σε παράλληλες σειρές.
• Η σπηλιά της Διακότρυπας στη Βερβηνή (Κρυόβρυση).
• Το κάστρο της Οχιάς, βορειοανατολικά του Κακοταρίου.
• Η «σπηλιά του Τούρκο-Παναή» (ή Μπαρμπαγιάνη), οπλαρχηγού από τα Τσίπιανα, στη θέση Σταυράκη στο Κακοτάρι, που χρησίμευε για καταφύγιο κλεφτών και αμαρτωλών κατά την Τουρκοκρατία.
• Δύο λιθόκτιστα γεφύρια, το ένα στη θέση Πετρωτά και το άλλο στο δρόμο Κακοτάρι - Πανόπουλου .
• Το μεγαλοπρεπές δρυοδάσος της Κάπελης (άφθονα δέντρα), με τις Δρυάδες και Αμαδρυάδες νύμφες (νεράιδες), στο Οροπέδιο Φολόης.
• Τα γραφικά χωριά Τσίπιανα και Βερβινή (Κρυόβρυση) που όταν αξιοποιηθούν τουριστικά δεν θα έχουν τίποτα να ζηλέψουν από άλλα πολυδιαφημισμένα τοπία με έλατα της Ευρώπης.
• Ο Ναός της θεάς Αρτέμιδος.
• Η Μονή της Παναγίας Νοτενών και η Παναγία στο Κακοτάρι, που, είτε είναι χτισμένες πάνω σε αρχαίο ναό, όπως φαίνεται από τους ογκόλιθους και τα υπολείμματα των Κιόνων, είτε έχουν μεταφερθεί τμήματα από το Ναό της Αρτέμιδος στην κορυφή στο Σκιαδοβούνι.

Πολιτιστικά δίκτυα

Το διαδίκτυο προσφέρει μια δυνατότητα δικτύωσης και πολιτιστικής δράσης, την οποία έχουν αξιοποιήσει άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Λασιώνος, δίνοντας στην ιστοσελίδα τους το όνομα του χωριού Αντρώνι.

To antroni.gr καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για την συγκέντρωση γραπτού υλικού και φωτογραφιών πάσης φύσεως, βγαλμένες από την ζωή των κατοίκων των χωριών του δήμου, για την δημιουργία αρχείου, που θα δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα.

Γενικά, αποτελεί μια αξιόλογη προσπάθεια που αξιοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία για την προώθηση πολιτιστικών δράσεων.

Επιστροφή στο αναπτυξιακό προφίλ των ορεινών περιοχών της Πελοποννήσου