ΑΜΚΕ Ερύμανθος

Αρχική Ζητήματα Κοινωφελούς Εργασίας Συνέντευξη που παραχώρησε η Πισιμίση Ελένη, ως ωφελούμενη του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας στην «ΑΜΚΕ Ερύμανθος».


Συνέντευξη που παραχώρησε η Πισιμίση Ελένη, ως ωφελούμενη του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας στην «ΑΜΚΕ Ερύμανθος».

Ε1: Ελένη, είσαι Γεωπόνος Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής και συμμετέχεις στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας ως συντάκτρια στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Οικοpress». Το πρόγραμμα αυτό, όπως ξέρεις, έχει σκοπό όχι μόνο να σε καλύψει ένα μικρό διάστημα οικονομικά, ως επίδομα ανεργίας, αλλά και να δημιουργήσει, αν είναι δυνατόν, κάποια εργασιακή ευκαιρία, για την εύρεση κάποιας ανάλογης εργασιακής διεξόδου μετά το πέρας αυτής. Από την 4μηνη εμπειρία σου σ’ αυτό το πρόγραμμα, υπάρχει κάποια σχετική προοπτική;

Α1: Η ευκαιρία να εργαστώ για το διάστημα αυτό στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Οικοpress» ήταν σίγουρα μία καλή διέξοδος για μένα, διότι πέρα από τη χρηματική βοήθεια που είχα, με βοήθησε να βγω από το αδιέξοδο της ανεργίας, δεδομένου ότι αναζητούσα εργασία επί ενάμιση χρόνο χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Επομένως θεωρώ ότι το μεγαλύτερο όφελος που είχα ήταν το ότι ένιωσα ξανά δημιουργική και συναναστράφηκα με πολλούς νέους ανθρώπους που είχαμε όλοι όρεξη για δουλειά. Από εκεί και μετά, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι συμμετέχοντας στο πρόγραμμα αυτό γνώρισα και συνεργάστηκα με πολύ σημαντικούς και επιτυχημένους ανθρώπους στον τομέα τους, από τους οποίους έμαθα πολλά. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη προοπτική για εύρεση εργασίας σε ανάλογη θέση στο μέλλον. Γενικά στη ζωή μου θέλω να είμαι συγκρατημένη και να μην αιθεροβατώ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας μου έδωσε μια μεγάλη ευκαιρία να αναδείξω τα προσόντα και τις ικανότητές μου, όχι μόνο στο στενό εργασιακό μου περιβάλλον, αλλά και στο ευρύ κοινό μέσω της αμεσότητας και της δύναμης του ηλεκτρονικού τύπου. Αυτή ίσως και να ήταν η μοναδική διαφοροποίηση συγκριτικά με τις προηγούμενες συμβάσεις στις οποίες έχω εργαστεί.


Ε2:
Η συλλογική αυτή προσπάθεια με τους συναδέλφους σου, με σκοπό τη χρηστική ενημέρωση των αρμόδιων φορέων και των πολιτών, σε θέματα της Περιφέρειας Αττικής και του Περιβάλλοντος, πιστεύεις ότι έδωσε το αποτέλεσμα που ήθελες;

Α2: Για εμένα προσωπικά όλο αυτό το εγχείρημα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Δεν είχα κάποια προηγούμενη εμπειρία από ηλεκτρονικό τύπο, επομένως όταν ξεκίνησα στο πρόγραμμα αυτό δεν μπορούσα να έχω συγκεκριμένες προσδοκίες σχετικά με το αποτέλεσμα. Μπήκα κατευθείαν σε «βαθειά νερά», έχοντας την άγνοια του πρωτάρη. Θεωρώ ότι εγκλιματίστηκα σχετικά σύντομα, κάτι που οφείλεται κυρίως στην ιδιοσυγκρασία μου. Από όσα έχω προλάβει να μάθω, θεωρώ ότι η «Oικοpress» είχε ένα καλό αποτέλεσμα σχετικά με το μικρό χρόνο ζωής της. Θεωρώ όμως ότι το χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών δεν ήταν αρκετό για να αναδείξουμε όλα τα θέματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι μια θεματολογία που έχει ανεξάντλητα θέματα, αφού η καθημερινότητα φέρνει στο προσκήνιο συνεχώς νέα ζητήματα και ειδήσεις. Αυτό στο οποίο εστιάσαμε σαν ηλεκτρονική εφημερίδα ήταν οι προτάσεις, γιατί τα κακώς κείμενα τα γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις στα προβλήματα.


Ε
3: Πώς νιώθεις που έπρεπε να συμμετάσχεις και να λειτουργήσεις σε μια ετερογενή ομάδα τόσων ατόμων; Υπήρξε συνεργασία μεταξύ σας για να βγει το αποτέλεσμα κατά την διάρκεια του 4μήνου; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες;

Α3: Όπως ανέφερα και παραπάνω η συγκεκριμένη εμπειρία ήταν εντελώς καινούρια για εμένα. Δε θα σου κρύψω ότι στην αρχή αγχώθηκα αρκετά με αυτή την ανομοιογένεια, όχι μόνο των γνωστικών αντικειμένων, αλλά και των διαφορετικών απόψεων οι οποίες επικρατούσαν μέσα στην ομάδα. Θα ήταν ψέμα να σου έλεγα ότι όλα κύλησαν ρολόι αργότερα. Όμως σιγά-σιγά ο καθένας από εμάς έμαθε το συνεργάτη του και τις ιδιαιτερότητές του και θεωρώ πως όλοι κάναμε ένα βήμα πίσω, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεργαστούμε αρμονικά. Για μένα ήταν ένα μεγάλο σχολείο το πρόγραμμα αυτό γιατί ξεπέρασα τον εαυτό μου σε πολλούς τομείς. Σήμερα, θεωρώ ότι έχω αποκτήσει τις εμπειρίες και τις αντοχές που χρειάζονται για να μπορώ να ανταπεξέλθω σε πολύ απαιτητικές εργασιακές συνθήκες, οπότε από μια άποψη αισθάνομαι τυχερή.


Ε4:
Ως συντάκτρια της ηλεκτρονικής εφημερίδας ποια θέματα έχεις αναπτύξει;

Α4: Τα θέματα που έχω αναπτύξει στα άρθρα μου για την «Οικοpress» σχετίζονταν με την προστασία του περιβάλλοντος, επισημαίνοντας τους κινδύνους από την αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, παρουσιάζοντας την διαδρομή της βιολογικής γεωργίας στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας τα πλεονεκτήματά της και αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους είναι πιο ακριβά τα προϊόντα της. Επίσης, ασχολήθηκα με την μεγάλη πληγή της παράνομης υλοτομίας στη χώρα μας αλλά και την όμορφη πλευρά της Αττικής, την Πάρνηθα και το περίφημο κόκκινο ελάφι της. Η πρόταση για μια πιο όμορφη Αθήνα ήρθε με τους κάθετους κήπους, ενώ οι προτάσεις συνεχίστηκαν με την παρουσίαση δύο εναλλακτικών καλλιεργειών, εκείνων της στέβιας και της ροδιάς. Μεγάλο βάρος έδωσα στην προβολή της κοινωνικής πλευράς της γεωργίας, την παρουσίαση της «Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας» και της «Κοινωνικής Γεωργίας», δύο μορφών γεωργίας σχεδόν άγνωστες μέχρι πρότινος στο ευρύ κοινό στην Ελλάδα. Τέλος, ασχολήθηκα εκτενώς με το θέμα των κοινωνικών λαχανόκηπων.


Ε5:
Πιστεύεις, Ελένη, ότι συμμετέχεις σε ένα έντυπο Δημοσιογραφίας Πολιτών - όπως αυτό τουλάχιστον παρουσιάστηκε τελευταία στην εκδήλωση στο Hilton - ή ότι είσαι απλά μια ειδική συντάκτρια στο αντικείμενο των σπουδών σου;

Α5: Μέχρι πρότινος, το μεγαλύτερο μέρος του έμψυχου δυναμικού της «Οικοpress» ήταν νέοι επιστήμονες που δεν είχαν καμία σχέση με τη επαγγελματική δημοσιογραφία. Μία από αυτούς ήμουν κι εγώ. Φυσικά τα άρθρα που ανέπτυξα άπτονταν του γνωστικού μου αντικειμένου, αλλά πάντα προσπαθούσα να αφουγκράζομαι τις ανάγκες των αναγνωστών, εξακολουθούσα να είμαι στη θέση του αναγνώστη, προσπαθώντας τα άρθρα μου να είναι χρηστικά και ενδιαφέροντα. Εννοείται ότι δεν έγινα από γεωπόνος, δημοσιογράφος από τη μια στιγμή στην άλλη. Όμως, μετά από όλη αυτή την προσπάθεια δικαιούμαστε να ισχυριζόμαστε ότι συμμετείχαμε κι εμείς λίγο σε αυτό που ονομάζουμε «Δημοσιογραφία Πολιτών».


Ε6:
Νιώθεις κι εσύ αδικημένη από τις συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας για τους πτυχιούχους και τους νέους επιστήμονες; Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

Α6: Δεν θα σου κρύψω ότι είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που νιώθει αδικημένη για τη απαξίωση που δείχνει το σύστημα στην Ελλάδα στους νέους επιστήμονες. Έχω μοχθήσει πραγματικά πολύ για να αποκτήσω τα προσόντα που σήμερα έχω και αν μη τι άλλο ονειρευόμουν μία καλύτερη επαγγελματική τύχη από το να περιφέρομαι ως πλανόδιος επιστήμονας από σύμβαση σε σύμβαση και από πόλη σε πόλη. Πρώτα απ’ όλα ονειρευόμουν μια εργασία με αξιοπρεπή μισθό. Σήμερα δυστυχώς δεν μπορούμε να έχουμε ούτε εκείνα που ήταν αυτονόητα στο παρελθόν. Οι παράγοντες που μας οδήγησαν στην κατάσταση αυτή είναι πολλοί. Αλλά κυρίως ευθυνόμαστε εμείς ως κοινωνία, που εθελοτυφλούσαμε για χρόνια μπροστά στα αδιέξοδα του εκπαιδευτικού και πολιτικού συστήματος.


Ε
7: Η κοινωνική δικτύωση, κατά τη γνώμη σου, βοηθάει στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων;

Α7: Δε γνωρίζω συγκεκριμένα δεδομένα πάνω σ’ αυτό που με ρωτάς, ώστε να σου απαντήσω τεκμηριωμένα. Η δική μου αίσθηση, όμως, είναι ότι η ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση βοηθά πολύ στην προβολή της δουλειάς σου. Είναι ένα είδος άμεσης, γρήγορης και προπαντός δωρεάν διαφήμισης. Δεν είναι τυχαίο ότι δισεκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν τα social media. Φαντάζομαι ότι με το να μπορείς να προβάλεις τον εαυτό σου και τη δουλειά σου και με τη δυνατότητα να έχεις νέες γνωριμίες ή να διατηρείς τις ήδη υπάρχουσες, αυξάνονται οι πιθανότητες εύρεσης εργασίας.


Ε8
: Κλείνοντας, θέλω το δικό σου σχόλιο σε όσα υποστήριξε ο κ. Τακτικός, ο διευθυντής της εφημερίδας, στη συνέντευξη που σου είχε παραχωρήσει σε σχέση με τα κοινωνικά αγροκτήματα. Συγκεκριμένα, είχε πει ότι: «Χρειάζεται να διαμορφωθούν και να υπογραφούν μνημόνια συνεργασίας μεταξύ των Δήμων και των τοπικών φορέων Κοινωνικής Οικονομίας και οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών και βάσει αυτών των μνημονίων να διαμορφωθούν σχέδια δράσης σε τοπική κλίμακα». Από τη μέχρι στιγμής εμπερία σου, πόσο ρεαλιστικός μπορεί να είναι αυτός ο στόχος;

Α8: Η πρόταση για τη δημιουργία κοινωνικών αγροκτημάτων σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς με βρίσκει σύμφωνη. Είναι μία πρόταση που κατά τη γνώμη μου μπορεί να προσφέρει αρκετά στις τοπικές κοινωνίες αλλά και σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Τα πιο σημαντικά οφέλη που προκύπτουν από μια τέτοια δράση είναι η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού σε τοπικό επίπεδο, που για καιρό μένει ανεκμετάλλευτο λόγω του μεγάλου προβλήματος της ανεργίας, καθώς και το ανθρωπιστικό έργο της παραγωγής και δωρεάν διανομής των προϊόντων σε κοινωνικά και οικονομικά ευπαθείς ομάδες. Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε τέτοιες πρωτοβουλίες είναι καλό να αναδεικνύονται, έτσι ώστε να αποτελούν παράδειγμα και για άλλες παρόμοιες δράσεις. Η θεσμοθέτηση και η νομική κατοχύρωση των συμφωνιών αυτών είναι αυτονόητο πως είναι απαραίτητη για να διασφαλιστούν οι δράσεις αυτές.

 

Transnational Partnerships

Βιοτουρισμός στα Τρίκαλα

bio_trikala_logo

Σας προτείνουμε