Συνέντευξη της Κωνσταντίνας Μαντζαβρά, Πολιτικού Επιστήμονα,
στην Ελένη Πισιμίση, Γεωπόνο Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής, M.Sc.

Κωνσταντίνα, είσαι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και έχεις την ευκαιρία να εργάζεσαι ως συντάκτρια στην ηλεκτρονική εφημερίδα “Social Activism Αθηνών” . Τι έχεις αποκομίσει από αυτή την εμπειρία; Πιστεύεις πως θα σου φανεί χρήσιμη στο επαγγελματικό σου μέλλον;

Ο κοινωνικός ακτιβισμός είναι σίγουρα ένας τομέας στον οποίο όλοι μας οφείλουμε να δώσουμε την απαιτούμενη προσοχή και βοήθεια, κάτι βέβαια που οφείλει να κάνει και η ίδια η Πολιτεία. Και η “Social Activism Αθηνών” πιστεύω πως έχει μια τέτοια κατεύθυνση να ευαισθητοποιήσει αλλά και να κινητοποιήσει, κυρίως την τοπική αυτοδιοίκηση και τον Δήμο Αθηναίων, προκειμένου να αναλάβουν πιο δραστήριο ρόλο για τέτοιου είδους θέματα.

Πρώτα απ’ όλα, ως συντάκτρια στην εφημερίδα ήρθα, για πρώτη φορά, σε επαφή με το χώρο της δημοσιογραφίας, μια εμπειρία που σίγουρα θα μου φανεί αρκετά χρήσιμη στη μετέπειτα επαγγελματική μου πορεία. Πέρα, όμως, από τη σύνταξη κειμένων, χρήσιμη χαρακτηρίζω και την ενασχόλησή μου με τα social media όπως και με τη δημοσιογραφία πολιτών και πως αυτή βέβαια μπορεί να υλοποιηθεί σε ένα ευρύτερο χώρο, όπου η δημοσιογραφία κινείται σε άλλες κατευθύνσεις, εξυπηρετώντας διαφορετικού τύπου συμφέροντα.

Είναι σίγουρα πολύ σημαντικό να τονίσω το πνεύμα της συλλογικότητας μέσα στο οποίο λειτουργούμε και οι 48 ωφελούμενοι του προγράμματος, το οποίο θεωρώ απαραίτητο συστατικό μιας επιτυχημένης συνεργασίας που μπορεί να αποφέρει καρποφόρα αποτελέσματα.

Ποιες θεματικές έχεις αναπτύξει κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών μηνών;

Η αλήθεια είναι ότι, μέσα σ’ αυτό το μικρό σχετικά διάστημα, ανέπτυξα διάφορες θεματικές οι οποίες μπορεί να μην είχαν και καμία σχέση μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, αυτό με βοήθησε γιατί πήρα ερεθίσματα από διάφορα θέματα και δραστηριότητες που δεν είχα ξανασυναντήσει στο παρελθόν.

Ασχολήθηκα ιδιαιτέρως με τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, γράφοντας αρκετά άρθρα που αναδεικνύουν κυρίως τα προβλήματά τους ψάχνοντας να βρω λύση, μιας και είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένη με τέτοιου είδους θέματα.

Ξεκίνησα αναπτύσσοντας από διάφορες πλευρές το “βαρύ” θέμα των ναρκωτικών, το αντίκτυπο που έχει στους νέους καθώς και το εμπόριο αυτών, που έχει πάρει τραγικές διαστάσεις, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας. Στην ανάπτυξη αυτής της θεματικής ήταν απαραίτητη η συνεργασία μου με τη ψυχολόγο Αθανασία Φουσέκη, επίσης ωφελούμενη του προγράμματος, που με πολλή όρεξη και εποικοδομητική συνεργασία μπορέσαμε και αναδείξαμε το ζήτημα των ναρκωτικών. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήσαμε συνεντεύξεις με αρμόδιους από τα κέντρα θεραπείας ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ, 18 άνω διαφωτίζοντας έτσι την πλευρά της απεξάρτησης. Αξίζει στο σημείο αυτό να σημειωθεί και η συνέντευξη που πραγματοποιήσαμε με το μη κερδοσκοπικό Σωματείο «Θετική Φωνή» που σκοπό έχει την καταπολέμηση της εξάπλωσης του ιού HIV και τον περιορισμό των κοινωνικών επιπτώσεων του.

Πέρα όμως από τις συνεντεύξεις, ασχολήθηκα και με άλλα ζητήματα, εξίσου σημαντικά, που έρχονται να καλύψουν το ευρύ φάσμα των κοινωνικά αποκλειόμενων ομάδων, όπως τα θύματα ρατσιστικής βίας και η ανάδειξη του φασισμού, το φαινόμενο της σχολικής βίας καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άτομα με αναπηρία.

Τέλος, ανέπτυξα θέματα που αφορούν την ανταλλακτική οικονομία, τον αγροτουρισμό καθώς και ενέργειες πολιτισμού και ψυχαγωγίας μέσα στο κέντρο της Αθήνας, προβάλλοντας τη μορφή των «κοινωνικών πάρτι».

Πως νιώθεις ως συμμέτοχος – συντελεστής μιας ομάδας η οποία έχει να διαχειριστεί ζητήματα επικοινωνίας και χρηστικής ενημέρωσης;

Αισθάνομαι όμορφα που μπόρεσα και εγώ από την πλευρά μου να συμβάλλω στην ανάδειξη θεμάτων που αφορούν τον κοινωνικό ακτιβισμό. Πρόκειται για ένα τομέα πολύ σημαντικό για τον οποίο όλοι μας πρέπει να δραστηριοποιηθούμε, αφού έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι από μας ανήκουμε πλέον σε κάποια κοινωνικά αποκλειόμενη ομάδα!

Το πρώτο στάδιο για την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι σαφώς η χρηστική ενημέρωση και η μετέπειτα επικοινωνία μεταξύ των πολιτών. Και σίγουρα όλοι μας, αναλύοντας ζητήματα από διάφορες οπτικές, με γνώμονα την ειδικότητα του καθενός, “τρέξαμε” προς αυτή την κατεύθυνση.

Μην ξεχνάμε βέβαια πως η ενημέρωση στην προκειμένη περίπτωση βασίζεται στο διαδικτυακό κόσμο, αναδεικνύοντας τα οφέλη που αυτός προσφέρει. Και δεν είναι άλλα από τη διαδραστική ενημέρωση και επικοινωνία μεταξύ πολιτών – δημοσιογράφων, αφήνοντας πίσω την μονόπλευρη ενημέρωση που κυριαρχεί όλα αυτά τα χρόνια.

Σαφώς σήμερα οι ευκαιρίες για εργασία στην Ελλάδα είναι ελάχιστες, ειδικά για τους νέους επιστήμονες. Οι προοπτικές επίσης απογοητευτικές. Πολλοί νιώθουν αδικημένοι από τις υπάρχουσες συνθήκες. Είσαι ένας από αυτούς;

Και βέβαια νιώθω απογοητευμένη, αδικημένη αλλά παράλληλα και θυμωμένη από τις συνθήκες που βιώνουμε στην Ελλάδα. Και πώς να μην συμβαίνει αυτό όταν η Ελλάδα βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις όσον αφορά την άνοδο του ποσοστού ανεργίας αλλά και στη διάρκεια παραμονής των ανέργων εκτός εργασίας, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση που δημοσίευσε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO). Και ακόμα περισσότερο όταν γνωρίζω πως για όλη αυτή την κατάσταση η δικιά μου γενιά, τουλάχιστον, δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη.

Ήδη διανύω τον τέταρτο μήνα της εργασίας μου στο συγκεκριμένο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας που σκοπό έχει τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο για την ενίσχυση των ανέργων, κυρίως των νέων, που παρόλα αυτά βέβαια αυξάνονται με ταχύτερους ρυθμούς…

Το στοίχημα λοιπόν, αυτών των προγραμμάτων θα έπρεπε να είναι η αξιοποίηση όλων αυτών των νέων ανθρώπων σε μια μετέπειτα πιο σταθερή εργασία. Βέβαια, έτσι όπως είναι τα πράγματα όλο αυτό φαντάζει ουτοπικό. Γιατί εκεί έχουμε καταντήσει: η εργασία να μην αποτελεί αναπόσπαστο δικαίωμα για τον καθένα μας αλλά πολυτέλεια! Γι αυτό λοιπόν απαιτείται προσωπικός αγώνας και μπόλικη τύχη για τον κάθε νέο ξεχωριστά, γιατί πλέον στην εργασία τίποτα δεν είναι δεδομένο…

Πιστεύεις πως είσαι ένας ειδικός συντάκτης στην ειδικότητά σου ή ότι συμμετέχεις σε ένα έντυπο δημοσιογραφίας πολιτών, όπως αυτό παρουσιάστηκε τελευταία στην εκδήλωση του Hilton;

Πιστεύω στην αμερόληπτη ενημέρωση που δεν εξυπηρετεί κανένα απολύτως συμφέρον. Αυτό προσπάθησα με τη δουλειά μου να κάνω. Βέβαια μιλάμε για ένα χώρο, το δημοσιογραφικό, στον οποίο βασιλεύουν οι σκοπιμότητες και η διαφθορά, που όλο αυτό βέβαια έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ορθή ενημέρωση και επικοινωνία με τους πολίτες. Γι αυτό η δημοσιογραφία πολιτών, όταν γίνεται σωστά, δηλαδή με πραγματική συμμετοχή των πολιτών, μπορεί να φαντάζει μία όαση πραγματικής επικοινωνίας, ενημέρωσης αλλά και παρέμβασης…Η “Social Activism Αθηνών” συνεχίζει και κάνει κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση αλλά σίγουρα από μόνο του ένα ηλεκτρονικό έντυπο δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Χρειάζεται μια μαζική κίνηση εντύπων - πολιτών προκειμένου να έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα στη δημοσιογραφία πολιτών.