Γράφει η Νάνσυ Οικονόμου

Πολιτικός Επιστήμων

Ο Παναγιώτης Μαρκοστάμος είναι ένας νέος άνθρωπος ιδιαίτερα δραστήριος και κοινωνικός με έντονη προσωπικότητα. Αντιμετωπίζει πρόβλημα όρασης, το οποίο δεν αποτελεί εμπόδιο για τους στόχους του και την καθημερινότητά του. Είναι πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και συμμετέχει ενεργά στα κοινά ως οργανωτικός γραμματέας της εθνικής ομοσπονδίας τυφλών, Γενικός Γραμματέας του πανελλήνιου συνδέσμου τυφλών, καθώς και αντιπρόεδρος του νομαρχιακού σωματείου ατόμων με αναπηρία στην περιφερειακή ενότητα Φθιώτιδος. Με μεγάλη μας χαρά, συναντήσαμε τον Παναγιώτη και μας παραχώρησε μια ξεχωριστή συνέντευξη για τη ζωή του, το θέμα της τυφλότητας και την έννοια του ατόμου με αναπηρία.

*του Ιωάννη Ληξουριώτη από την Καθημερινή

Η συνδικαλιστική παρασιτική νομενκλατούρα αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στα πολιτικά μας πράγματα, τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Είναι «υποχρεωμένη» να δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα της. Προνόμια, επιδόματα, εξουσίες κινδυνεύουν να χαθούν για πάντα. Αν η πραγματική διοικητική μεταρρύθμιση προχωρήσει, αναγκαστικά θα στραφεί εναντίον της και η σύγκρουση θα είναι ιδιαίτερα βίαιη. Ήδη έχουμε ένα γεγονός, που το θεωρώ ιδιαίτερης ιδεολογικής σημασίας. Τη δίωξη του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΕΣΗΕΑ. Είναι η πρώτη φορά, μετά τη μεταπολίτευση, που συνδικαλιστικό όργανο διώκει μέλος του για ιδεολογικούς λόγους, επειδή σύμφωνα με τον πρόεδρο του Τρίμη είναι φορέας της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας. Αλλά και επειδή διαφώνησε με την απεργία που κήρυξε το σωματείο του. Δηλαδή ο ίδιος ο πρόεδρος των δημοσιογράφων εισηγείται τη λογοκρισία εις βάρος των συναδέλφων του. Φαντάζομαι ότι είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, όπως γράφει και ο Κανέλης.

Αναδημοσίευση από: www.tanea.gr

Να καθησυχάσει τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι υπάγονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας επιχείρησε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης, σημειώνοντας ότι οι πρώτοι που φεύγουν είναι «μερικές εκατοντάδες» σε βάρος των οποίων εκκρεμούν σοβαρά ποινικά ή πειθαρχικά αδικήματα.

Επίσης, ανέφερε ότι έχουν ληφθεί όλες οι πρόνοιες «ώστε οι μετακινήσεις να είναι όσο γίνεται πιο ταχείες, με αντικειμενικά κριτήρια, μακριά από πιέσεις ή ρουσφετολογικές μεταχειρίσεις».

Ο κ. Μανιτάκης σημειώνει ότι με τη μετακίνηση «παύει αυτόματα το καθεστώς της διαθεσιμότητας» και ως εκ τούτου «δεν υπηρετούν το συμφέρον των υπαλλήλων που έχουν τεθεί εκ του νόμου σε διαθεσιμότητα, όσοι τους παροτρύνουν να μη μετακινηθούν, διότι έτσι παρατείνεται η διαθεσιμότητα τους και η δυσμενής μισθολογική τους κατάσταση».

«Τα μέτρα αποβλέπουν στην αποκατάσταση του κύρους του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος και της νομιμότητας στο δημόσιο» σημειώνει ο κ. Μανιτάκης και προσθέτει: «Είμαστε αποφασισμένοι να τα εφαρμόσουμε για το καλό του τόπου και της ελληνικής δημόσιας διοίκησης».

Ολόκληρη η δήλωση Μανιτάκη

Η πολιτική στην εποχή του έθνους - κράτους λειτουργεί μεταξύ δύο πόλων - αγοράς και κυβέρνησης. Αντιθέτως, η πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί μεταξύ τριών κόμβων – εμπορίου, κυβέρνησης και κοινωνίας των πολιτών.

Η μετατόπιση από τη διπολική στην τριπολική πολιτική αντιπροσωπεύει μια ριζοσπαστική πρόοδο στην εξέλιξη της πολιτικής ζωής, με βαθιά επίδραση στον τρόπο που οι άνθρωποι οργανώνουν το μέλλον τους. Εάν η πολιτική που βασιζόταν στην κυβέρνηση και στο εμπόριο κατέστησε βιώσιμο το όραμα του Διαφωτισμού, η πολιτική των τριών πόλων καθιστά ρεαλιστικό το ευρωπαϊκό όνειρο. 

«Το Ευρωπαϊκό Όνειρο», Jeremy Rifkin

Ο πρώτος ανιδιοτελής εθελοντής, σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ήταν ο Προμηθέας, ο τιτάνας που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους και μαζί τους χάρισε τη γνώση και τις τέχνες. Ο Δίας, ως πατέρας και αρχηγός των θεών, τον τιμώρησε, στέλνοντας τον Ήφαιστο να τον σταυρώσει στον Καύκασο, κρατώντας τον εκεί καρφωμένο σ’ ένα βράχο.

Γράφει η Χριστίνα Ν. Χαραλαμποπούλου

Διεθνολόγος

Στα πλαίσια του Δήμου Αθηναίων, εδράζεται ένα πλέγμα δομών και υπηρεσιών με αποστολή την εξυπηρέτηση και ελάφρυνση είτε των κοινωνικά ευπαθών ομάδων είτε κοινωνικών ομάδων που έχουν ανάγκη την ενδελέχεια και τον εναγκαλισμό. Σκοπός του κειμένου αποτελεί η γνωριμία με αυτές τις δομές και η κατανόησή τους προκειμένου να διευκολυνθεί η προσέγγιση μεταξύ των δύο συμβαλλομένων.

Επιμέλεια:Χριστίνα Χαραλαμποπούλου

Λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες συνθήκες που βιώνουμε όλοι καθημερινά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ η ενεργοποίηση του καθενός από εμάς προκειμένου να δοθούν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνανθρωποί μας. Για παράδειγμα, το φαινόμενο των νεοάστεγων έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και η εικόνα των ανθρώπων οι οποίοι περιμένουν υπομονετικά στη σειρά, πλέον δεν μας ξενίζει. Αυτή είναι η μία πτυχή του προβλήματος. Από την άλλη, η διόγκωση της ανεργίας ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες αλλά και η διαπίστωση ότι οι γυναίκες πλήττονται περισσότερο, οδηγεί εκαντοντάδες χιλιάδες ανέργους στον κοινωνικό αποκλεισμό και κατ’επέκταση στην εξαθλίωση ή στην καλύτερη περίπτωση στον δρόμο εξόδου από την χώρα.Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες απάλυνσης αυτής της δραματικής κατάστασης. Όλα αυτοί οι θεσμοί συνεισφέρουν στην άμβλυνση του προβλήματος. Παρακάτω, θα γίνει μία πολύ σύντομη παρουσίαση μερικών τέτοιων θεσμών.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Εβδόμη»,

Συνέντευξη στη Λυδία Ελιόγλου

Επιμέλεια: Νατάσα Στάμου, Δημοσιογράφος

 Η κλινική ψυχολόγος Ηλέκτρα Χουρμουζιάδου καταθέτει την εμπειρία της από την εθελοντική εργασία στην Ισπανία, σχολιάζει τη δράση των ευρωπαϊκών μη κυβερνητικών οργανώσεων αλλά και τη συμμετοχή των εθελοντών.

Η εμπειρία νέων επιστημόνων στο εξωτερικό σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών αφήνει πολλά συμπεράσματα για την εικόνα της σημερινής Ευρώπης και δημιουργεί μέτρο σύγκρισης στον κάθε επιστημονικό τομέα για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τους. Η κλινική ψυχολόγος Ηλέκτρα Χουρμουζιάδου, που εργάζεται σήμερα στην ψυχιατρική κλινική «Ελευθερία», μιλάει για τα όσα αποκόμισε κάνοντας το μεταπτυχιακό της στην Ισπανία αλλά και την εμπειρία της από εθελοντική εργασία σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).

Γράφει η Ανδρέου Χριστίνα
Κοινωνιολόγος

Η ύπαρξη σχέσης μεταξύ πολιτών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί γεγονός αυτονόητο. Οι  Περιφέρειες και οι Δήμοι αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Όσον αφορά στην εμπιστοσύνη που διέπει τη σχέση αυτή, όμως, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα καθώς παρατηρείται συχνά καχυποψία από την πλευρά των πολιτών προς την αξιοπιστία των Οργανισμών και την πίστη ότι οι τελευταίοι λειτουργούν διαρκώς για το κοινό συμφέρον. Δεν είναι λίγες οι φορές που δυσαρεστημένοι πολίτες καταφέρονται εναντίον των Οργανισμών και των υπαλλήλων αδυνατώντας να εμπιστευτούν την αποτελεσματικότητά τους. Είναι, νομίζω, μια γενική παραδοχή της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, η οποία όμως πασχίζεται να ανατραπεί  από τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και είναι τώρα, περισσότερο από ποτέ, πιο έντονη η αρνητική διάθεση των πολιτών απέναντι στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως αποδέκτες της γενικής απογοήτευσης και  αγανάκτησης τους και πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να αποδείξει το ελληνικό Κράτος την λειτουργικότητα και αξιοπιστία του.

Αναδημοσίευση από TV Χωρίς Σύνορα

Σε μια εποχή που η φτώχεια και η ανέχεια έχουν έρθει στο προσκήνιο το Κοινωνικό Φαρμακείο του Δήμου Αθηνών χαρίζει χαμόγελα και ελπίδες στους άπορους πολίτες του Δήμου. Κινούμενο από μια ισχυρή πρωτοβουλία αλληλεγγύης και τοποθετημένο στην πλατεία Βαρβακείου Αγοράς (οδός Αθηνάς), το Κοινωνικό Φαρμακείο περιθάλπτει εκατοντάδες άτομα κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από τις 09:00 έως τις 16:00.